Ποιος είναι ο ρόλος της προσχολικής αγωγής σήμερα;
Η διαπαιδαγώγηση του παιδιού της προσχολικής ηλικίας δεν μπορεί να γίνεται πλέον από τη γυναίκα ή τη γιαγιά, που το κρατάει στο σπίτι και που δεν του προσφέρει τίποτα άλλο παρά μόνον φύλαξη. Στην εποχή μας πλέον η σωστή διαπαιδαγώγηση του παιδιού επιβάλλεται να γίνεται από εξειδικευμένο προσωπικό, τις νηπιαγωγούς και τις βρεφονηπιοκόμους στους παιδικούς σταθμούς και στα νηπιαγωγεία και ιδιαίτερα σε εκείνα που λειτουργούν ως κέντρα προσχολικής αγωγής, που εγγυώνται την παροχή των πιο σύγχρονων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, διαθέτουν κατάλληλα διαμορφωμένους και εξοπλισμένους χώρους και είναι στελεχωμένα με το κατάλληλο για τις ανάγκες του παιδιού προσωπικό. Σύμφωνα με τις σύγχρονες ψυχοπαιδαγωγικές αντιλήψεις η κοινωνικοποίηση και πιο συγκεκριμένα η δευτερογενής κοινωνικοποίηση του παιδιού αρχίζει με την είσοδό του στον παιδικό σταθμό και στο νηπιαγωγείο.
Υπάρχουν πολλοί οι οποίοι πιστεύουν ότι το παιδί δεν χρειάζεται ομαδική αγωγή πριν από τα έξι του χρόνια. Όμως έτσι χάνει πολύτιμα χρόνια μέσα στα οποία το παιδί έχει την εκπληκτική ικανότητα να μαθαίνει και να αφομοιώνει γρήγορα όσα του προσφέρονται. Αν συγκρίνουμε παιδιά που πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό θα διαπιστώσουμε ότι υπερτερούν σημαντικά σε όλους τους τομείς απέναντι στα παιδιά που δεν έχουν ακόμα ενταχθεί σε ένα οργανωμένο πρόγραμμα προσχολικής αγωγής.
Το παιδί πρέπει να έχει τη σωστή αντιμετώπιση, φροντίδα και αγάπη στην ευαίσθητη αυτή ηλικία και δεν αρκεί μόνον η εξασφάλιση της ασφαλούς παραμονής του σε έναν χώρο, όπου βρίσκονται και άλλα παιδάκια, αλλά είναι αναγκαίο να διαπαιδαγωγηθεί σωστά. Η προσχολική αγωγή παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη διάπλαση του παιδιού, καθώς βάζει τα θεμέλια σε μια πολύ ευαίσθητη ηλικία, στην οποία οι εμπειρίες έχουν καθοριστική επίδραση στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του, στην εξέλιξη της μαθησιακής του ικανότητας και γενικότερα στη δυνατότητα του ατόμου να πορεύεται στη ζωή με δύναμη και γνώση.
Η σωστή προσχολική αγωγή έχει σαν στόχο την ισόρροπη και ολόπλευρη ψυχική, σωματική, συναισθηματική και νοητική ανάπτυξη του παιδιού καθώς και την καλλιέργεια των δεξιοτήτων του, που θα οδηγήσουν στη δημιουργία μιας ακέραιης προσωπικότητας, απαλλαγμένης από φόβους και αναστολές, προικίζοντας ταυτόχρονα το παιδί με αυτογνωσία, πειθαρχεία, θάρρος και κριτική σκέψη. Προετοιμάζει, επίσης, το παιδί για την είσοδό του στο δημοτικό σχολείο, θέτοντας τις βάσεις για μια επιτυχημένη πορεία του παιδιού καθώς πολλά από τα εργαλεία της μάθησης, όπως η συγκέντρωση, η μνήμη, η μέθοδοι έρευνας είναι επίκτητα και από την προσχολική ηλικία μπορούν να καλλιεργηθούν σωστά με τα κατάλληλα ερεθίσματα. Το παιδί της προσχολικής ηλικίας χρειάζεται βοήθεια από ειδικευμένα άτομα, τις νηπιαγωγούς, για να αναπτύξει και να καλλιεργήσει τέτοιες δεξιότητες, που θα το βοηθήσουν να αξιοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερο τις ευκαιρίες, που θα του δοθούν αργότερα στο σχολείο αλλά και μετέπειτα στη ζωή του για μόρφωση και επιμόρφωση, γι΄ αυτό και είναι πάρα πολύ σημαντική η προσχολική αγωγή που προσφέρεται στο παιδί και πρέπει να δίνουμε μεγαλύτερη βαρύτητα σ΄ αυτή.
Ποιος είναι ο ρόλος της/του Βρεφονηπιοκόμου σήμερα;
Η Βρεφονηπιοκόμος, ασχολείται για πολλές ώρες καθημερινά με το παιδί δίνοντάς του αγάπη, τρυφερότητα, φροντίδα και σεβασμό. Ταυτόχρονα είναι το άτομο αυτό που θα το βοηθήσει να προσαρμοστεί και να ενταχθεί όσο το δυνατόν πιο ομαλά στο κοινωνικό του περιβάλλον και να προετοιμαστεί για την είσοδό του στο δημοτικό σχολείο.
Η Βρεφονηπιοκόμος, έχοντας την κατάλληλη μόρφωση και διαρκή επιμόρφωση, καλείται να γίνει αγωγός και κοινωνός της γνώσης, την οποία πρέπει να απλοποιήσει και να μεταδώσει στο μικρό παιδί. Καλείται να μορφώσει, να εμψυχώσει, να διαπαιδαγωγήσει, να συμβουλέψει και υποβοηθήσει το παιδί να αναπτυχθεί ολόπλευρα και ισόρροπα και να καλλιεργήσει τη σκέψη, το λόγο και τις δεξιότητές του. Ταυτόχρονα είναι εκείνη που υποδεικνύει στο παιδί τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματά του και του μαθαίνει τους τρόπους της σωστής συμπεριφοράς απέναντι στους συνομήλικους του, ενισχύοντας παράλληλα το ομαδικό πνεύμα και το αίσθημα της συντροφικότητας και της αλληλεγγύης ανάμεσα στα μέλη της ομάδας.
Η Βρεφονηπιοκόμος, πρέπει να υποβοηθήσει το παιδί να ανακαλύψει τη γνώση με τη δημιουργία καταστάσεων προβληματισμού ενθαρρύνοντάς το να προβλέπει, να ερευνά, να πειραματίζεται, να δημιουργεί, να συγκρίνει, να ανακαλύπτει σχέσεις, να ταξινομεί και να αναπτύσσεται νοητικά οικοδομώντας συγχρόνως και τους απαραίτητους μηχανισμούς για την κατάκτηση της γνώσης. Έτσι το παιδί αποκτά εμπιστοσύνη στις ικανότητες και στην κρίση του και γίνεται ολοένα και πιο αυτόνομο.